Eksperci: Imigracja kosztuje Hiszpanię 30 mld euro rocznie
W Hiszpanii mieszka 9,04 mln osób urodzonych za granicą, którzy stanowią łącznie 18,5 proc. populacji. Wraz z ponad 2 mln dzieci, których matki pochodzą zza granicy jest to aż 11 mln osób pochodzenia imigranckiego, czyli w sumie 22 proc. populacji. Według ekspertów koszt imigracji w tym kraju to ponad 30 mld euro rocznie.
Zobacz też: W Niemczech imigranci i ich potomkowie stanowią już 12 proc. uprawnionych do głosowania
Już 22 proc. populacji Hiszpanii ma „pochodzenie imigranckie”
Z raportu Fundacji NEOS wynika, że w Hiszpanii mieszka 9,04 miliona osób urodzonych za granicą, co stanowi 18,5 proc. populacji kraju liczącego 48,8 miliona mieszkańców. Są to najnowsze dostępne dane na dzień 1 lipca 2024 roku.
Do tej liczby należy dodać ponad 2 miliony osób, które urodziły się w Hiszpanii w ciągu ostatnich 25-30 lat i które mieszkają ze swoimi rodzinami, a których matki pochodzą zza granicy.
Oznacza to, że w Hiszpanii mieszka 11 milionów osób pochodzenia imigranckiego, licząc pierwsze i drugie pokolenie: ponad 22 proc. całej populacji.
Jeszcze w 1976 r. populacja obcokrajowców w Hiszpanii wynosiła mniej niż 200 tys., czyli nie całe pół procenta 36-milionowej populacji. Dwie dekady później, w maju 1996 r., liczba urodzonych za granicą mieszkańców Hiszpanii wynosiła już 1,07 mln, co stanowiło już 2,7 proc. populacji liczącej 39,67 mln. Blisko połowę z tej liczby stanowiły osoby pochodzące z Europy Zachodniej.
Hiszpania powyżej unijnej średniej
Hiszpania ma wyższy odsetek ludności urodzonej za granicą niż wynosi średnia UE (1 stycznia 2023 r. było to 13,3 proc. w UE w porównaniu z 18,5 proc. w Hiszpanii 1 lipca 2024 r.). Należy przy tym wziąć pod uwagę, że kraje z wschodniej części UE mają ogólnie niewielką populację cudzoziemców, a na dodatek Hiszpania doświadczyła masowej imigracji dwie do czterech dekad później niż kraje bogatej Europy, takie jak Niemcy, kraje Beneluksu i Skandynawii, Wielka Brytania czy Francja.
W wymienionych wyżej krajach żyje już trzecie, a nawet czwarte pokolenie imigrantów, wciąż niemal nieobecne w Hiszpanii. W krajach Europy Zachodniej, odsetek ludności urodzonej za granicą w dniu 1 stycznia 2023 r. wynosił:
- Niemcy – 19,5%;
- Francja – 13,1%;
- Wielka Brytania – 14,8%;
- Włochy – 10,9%;
- Hiszpania – 17,1%;
- Holandia – 15,6%;
- Belgia – 19,1%.
Latynosi i muzułmanie
W Hiszpanii imigracja iberoamerykańska – z czego 96 proc. to Latynosi – jest najliczniejsza, a przez ostatnie dziesięć lat stanowiła większość wśród nowych imigrantów. Imigracja europejska, z ujemnymi przepływami w ostatniej dekadzie, jest drugą najliczniejszą imigracją jako całość.
Za nimi podąża imigracja afrykańska, w dużej mierze marokańska (ponad 70 proc.) i muzułmańska (90 proc.), oraz imigracja azjatycka, wśród której Chińczycy i Pakistańczycy są dwiema najliczniejszymi narodowościami.
Populacja muzułmańskich imigrantów w Hiszpanii – z których ponad 70 procent jest pochodzenia marokańskiego, ze znaczną częścią społeczności z Algierii, Pakistanu, Senegalu, Mali, Gambii, Mauretanii i Bangladeszu – była bardzo mała jeszcze 30 lat temu. Od tego czasu liczba ta wzrosła do prawie 2 milionów osób, w tym imigrantów i ich dzieci urodzonych już w Hiszpanii.
W Hiszpanii, ze względu na liczną obecność Latynosów wśród obcokrajowców, muzułmanie stanowią mniejszy odsetek imigrantów niż w krajach takich jak Francja czy Belgia, choć ich liczba stale rośnie. Są to głównie mężczyźni w młodym lub średnim wieku, w przeciwieństwie do imigracji z Ameryki Łacińskiej, wśród której przeważają kobiety. Ich stopa bezrobocia jest również znacznie wyższa niż w przypadku innych imigrantów i znacznie wyższa niż w przypadku Hiszpanów.
Ponieważ ich współczynnik dzietności jest znacznie wyższy niż Hiszpanów i innych imigrantów – są jedynymi, których współczynnik dzietności jest wyższy niż współczynnik zastępowalności pokoleń – ich znaczenie w następnych pokoleniach mieszkańców Hiszpanii będzie znacznie większa niż ta, którą już reprezentują w odniesieniu do całkowitej populacji państwa. Około 10 proc. dzieci urodzonych w Hiszpanii ma obecnie muzułmańskiego rodzica (a w większości przypadków oboje), a odsetek ten jest już znacznie wyższy w wielu hiszpańskich prowincjach.
Imigracja stanowi wyższy niż wśród ogółu ludności odsetek w wieku produkcyjnym (24,5 proc. w dniu 1 lipca 2024 r. wśród osób w wieku od 20 do 64 lat). W 2022 r., ostatnim roku, dla którego dostępne są tego typu dane, 36,7 proc. osób urodzonych w Hiszpanii miało co najmniej jednego rodzica urodzonego za granicą (w zdecydowanej większości przypadków oboje)..
Koszty imigracji
Wszystkie te dane zostały zebrane w raporcie „Imigracja w Hiszpanii: dobre intencje czy skuteczność”. Zdaniem jego autorów wzrost ten wymaga reformy modelu imigracyjnego w celu dostosowania przepływów migracyjnych do możliwości integracji różnych przybywających społeczności, zwłaszcza tych o mniejszym pokrewieństwie kulturowym i religijnym.
Konieczne jest porzucenie pasywnego zarządzania migracją, tolerancji dla nieregularności i odwoływania się do nadzwyczajnych uregulowań, i wybranie aktywnej i strategicznej polityki, która równoważy regularną i wyselekcjonowaną imigrację
– podkreślają autorzy raportu.
Według obliczeń, koszt imigracji dla państwa hiszpańskiego szacowany jest na ponad 30 mld euro rocznie. Zjawisko to generuje także silną presję na usługi publiczne i rynek pracy.
MD/źródło: ABC