Polscy naukowcy opracowali metodę przetwarzania CO2 na wodór

Zespół specjalistów ISE pod kierownictwem Andrzeja Habrynia opracował koncepcję przetwarzania CO2 na CO i jednocześnie wodór oraz inne handlowe surowce chemiczne. Do redukcji dwutlenku węgla zastosowano metale alkaliczne w szeregu reakcji tworzących pętle chemiczne. Ciepło uboczne procesów odzyskiwane jest do celów technologicznych lub ciepłowniczych 

Prosta pętla chemiczna 

Do redukcji wychwyconego CO2 stosowana jest pętla chemiczna z wykorzystaniem metalicznego sodu lub potasu. Ten sam sód czy potas wykorzystywany może być także do produkcji wodoru i ubocznie innych surowców. Mogą to być np. olefiny, DMT,  etery i aldehydy. Po szeregu przemian, w tym elektrochemicznych, metaliczny sód czy potas wracają do procesu zamykając pętlę. Możliwe jest także uzyskiwanie CO i H2 w jednym ciągłym procesie. 

Tlenek węgla i diwodór służą do produkcji ciekłych paliw w klasycznej syntezie Fishera Tropsha albo też przez produkty pośrednie np. metanol, olefiny z procesu MTO itd. 

Zastosowanie wyżej opisanej pętli pozwala na zmniejszenie objętości urządzeń przy zadanych parametrach. Ponadto reakcje w pętli zachodzą z dużymi wydajnościami co pozwala redukować straty energetyczne. Procesy cząstkowe są dość dobrze rozwinięte a opracowanie technologii nie wymaga długotrwałych badań podstawowych. Istnieje możliwość unifikacji procesu do 1- 2 kluczowych urządzeń. 

W wariancie z otwartą pętlą uzyskać można handlowe derywaty sodu lub potasu oraz – CO i H2 jako gazu syntezowego. Pozwala to na radykalne polepszenie ekonomiki procesu, w którym produkcja CO+H2 jest niejako uboczna. 

W obu wariantach przewidziano możliwość magazynowania, nawet bardzo długotrwałego, energii z OZE na potrzeby procesu. Ma się to odbywać w postaci metalicznego sodu albo potasu przechowywanego w stalowych szczelnych pojemnikach w atmosferze argonu.

MD/źródło: CIRE.PL