Firmy z dobrymi wynikami ESG (Environmental, Social and Corporate Governance) zanieczyszczają środowisko w takim samym stopniu, jak nisko oceniani rywale. Dotyczy to także tych podmiotów, które mają wysoki wynik w zakresie środowiskowym – podaje Financial Times powołując się na badania.

Według Scientific Beta, brak korelacji utrzymuje się, nawet jeśli intensywność emisji dwutlenku węgla przez firmy porównuje się wyłącznie z ich oceną środowiskową.

Oceny ESG mają niewielki lub żaden związek z intensywnością emisji dwutlenku węgla, nawet biorąc pod uwagę tylko filar środowiskowy tych ocen. Wygląda na to, że ludzie tak naprawdę nie patrzyli na korelacje. Są zaskakująco niskie. Redukcja emisji dwutlenku węgla w portfelach o niskiej intensywności emisji dwutlenku węgla może zostać skutecznie zniwelowana poprzez dodanie celów ESG.

– powiedział Felix Goltz, dyrektor ds. badań w Scientific Beta.

Według Morningstar w pierwszej połowie tego roku „zrównoważone” fundusze na całym świecie przyciągnęły wpływy netto w wysokości 49 miliardów dolarów. Reszta branży funduszy odnotowała odpływy w wysokości 9 miliardów dolarów.

ESG nie takie zielone

Goltz i jego współpracownicy przyjrzeli się 25 różnym wynikom ESG od trzech głównych indeksów: Moody’s, MSCI i Refinitiv.

Z badania wynika, że aż 92 procent redukcji emisji dwutlenku węgla zostaje utraconych, gdy wyniki ESG zostaną dodane jako wyznacznik częściowej wagi. Nawet samo użycie ocen środowiskowych, a nie całego wachlarza ESG, „prowadzi do znacznego pogorszenia wydajności ekologicznej”.

Co gorsza, mieszanie ocen społecznych lub zarządzania z intensywnością emisji dwutlenku węgla zazwyczaj tworzy portfele, które są mniej ekologiczne niż porównywalny indeks ważony kapitalizacją rynkową.

Według Goltza „korelacja między wynikami ESG a intensywnością emisji dwutlenku węgla jest bliska zeru [na poziomie 4 procent]. Te dwa cele nie są ze sobą powiązane i dlatego inwestorom trudno jest je jednocześnie osiągnąć”.

Równie dobrze może się zdarzyć, że firma o wysokich emisjach jest bardzo dobra w zarządzaniu lub w zadowoleniu kadry. Nie ma silnego związku między satysfakcją pracowników a intensywnością emisji dwutlenku węgla

– argumentował Goltz.

Dodał też że, „nawet filar środowiskowy nie ma związku z emisją dwutlenku węgla”. Wynik środowisko jest bowiem zależny też od takich czynników jak wykorzystanie przez firmę zasobów wodnych czy praktyki gospodarowania odpadami.

Kompromisy są konieczne

Keeran Beeharee, wiceprezes Moody’s ds. zasięgu i badań ESG, zgodził się, że inwestycja ESG niekoniecznie pomaga inwestorowi w stworzeniu portfela niskoemisyjnego:

[Istnieje] przekonanie, że oceny ESG robią coś, czego nie robią. Natura oceny ESG polega na tym, że przyglądają się szeregowi istotnych czynników, więc nakreślenie korelacji z jednym z nich zawsze będzie trudne. (…) W latach 2015-16, po celach zrównoważonego rozwoju ONZ i porozumieniu paryskim, kiedy ludzie zaczęli naprawdę skupiać się na kwestii klimatu, szybko zdali sobie sprawę, że ocena ESG nie będzie tam zbyt przydatna i że potrzebują odpowiedniego narzędzia do właściwego zadania. Obecnie dostępne są bardziej ukierunkowane narzędzia, które patrzą na przykład tylko na intensywność emisji dwutlenku węgla

– powiedział Beeharee.

Hortense Bioy, globalny dyrektor ds. badań nad zrównoważonym rozwojem w Morningstar, również uważa, że wyniki „nie są całkowicie zaskakujące”.

Inwestorzy muszą być świadomi konieczności szukania kompromisu. Muszą dokładnie przemyśleć, które aspekty zrównoważonego rozwoju chcieliby traktować priorytetowo podczas budowania portfeli: redukcję emisji dwutlenku węgla lub wysoką ocenaę ESG

– powiedział Bioy.

MD/Źródło: Financial Times